Τα ποιήματα μας

 Η αυγούλα η αυγή

Σα ξυπνάω το πρωί
βλέπω να ξεπροβάλει η αυγή.

Σαν τον ήλιο σαν το φως
όλος ο κόσμος να ’ναι αυτός.

Σαν ανοίγω το παράθυρο
αντικρίζω το βουνό,

με πιάνει το παράπονο
να βλέπω τα τουρκοπατημένα τα χωριά,
τους δρόμους, τα λιβάδια
να μην μπορώ να τρέχω λεύτερη
στα μυστικά τα μονοπάτια.

Με ένα κλάμα, μια ψυχή
σας έχω στην καρδιά μου.

Κατερίνα Κυριάκου  Ε2

Ιφιγένεια Παπαδάκη  Ε2

Εύη Σταύρου  Ε2  

Πρώτη φορά στο σχολείο

Με πήρε η γιαγιάκα μου,

με πήρε απ’ το χέρι,

για να αντικρίσω το σχολειό,

το πρώτο μονοπάτι.

Γνώρισα τη δασκάλα μου και τους συμμαθητές μου,

Την τάξη μου αγάπησα μαζί και τα βιβλία.

Άξαφνα η δασκάλα μας αρχίζει τραγουδάκια,

Άλφα, βήτα, γάμα, δέλτα.

Όλα τα γράμματα μαζί να φτιάχνουν ιστορίες.

Έμαθα την Κύπρο ν' αγαπώ να σέβομαι τους άλλους να πολεμώ για την ελευθερία, το δίκαιο, την ειρήνη.

Κατερίνα Κυριάκου

Ιφιγένεια Παπαδάκη

Εύη Σταύρου  

Το Φθινόπωρο

Έφθασε το Φθινόπωρο
και το καλωσορίζω

Πέφτουν τα φύλλα κίτρινα                                   

Απ’ το μικρό δεντράκι

Ψύχρα αρχίζει, παγωνιά

Σύννεφα γκρίζα τον ουρανό

Σκεπάζουν

Σιγά σιγά αρχίζει μπόρα

Όλοι στα σπίτια τρέχουν    

Να κρυφτούν

Ρήμωσε το δρομάκι

Απ’τα παιδία

Στο σπίτι τρέχουν να ετοιμαστούν

Για του σχολείου την πρώτη μέρα

Σε λίγο το κουδούνι θα κτυπήσει

Για να καλωσορίσει τα παιδιά

Στου σχολειού τη μεγάλη αγκαλιά

Χαρούμενο φεύγει το καλοκαιράκι

Κι’ όλο τον κόσμο χαιρέτα

Το φθινόπωρο ήρθε για καλά.                                                                                     

Κατερίνα Κυριάκου

Ιφιγένεια Παπαδάκη

Εύη Σταύρου